آشنایی با انواع مانیتورها

 

آشنايي با انواع مانيتورها

نمایشگر که یکی از عناصر سخت‌افزاری مهم در رایانه است و متداول‌ترین دستگاه خروجی در رایانه‌های شخصی به‌شمار می رود. همه کاربران برای مشاهده اطلاعات داخل رایانه نیازمند استفاده از یک نمایشگر مطلوب هستند. اولین نمایشگرها که فقط متن را نشان می‌دادند، در سال 1970 به‌منظور استفاده در رایانه‌های شخصی ارایه شدند. از سال 1970 تاکنون، مدل‌های متفاوتی از نمایشگرها با بهره‌گیری از فناوری‌های متفاوت و ارایه قابلیت‌های مختلف، تولید و عرضه شده‌اند. فناوری نمایش: شرکت آی‌ بی‌ ام در سال 1981 نمایشگرهای با فناوری CGA را معرفی‌کرد که قادر به نمایش چهار رنگ با وضوح تصویر 320 پیکسل افقی و 200 پیکسل عمودی بود. سپس در سال 1984 نمایشگرهایی با توان نمایش 16 رنگ و وضوح تصویر 350*640 (EGA) و در سال 1987 نمایشگرهایی که قادر به نمایش 256 رنگ و وضوح تصویر 600*800 (VGA) و در سال 1990 سیستمی با وضوح تصویر 600*800 قادر به ارایه بیش از 16 میلیون رنگ و با وضوح تصویر 768*1024 قادر به نمایش 65536 رنگ (SVGA) است.
 
نمایشگرهای CRT از دو نوع فناوری لامپ تصویر استفاده می‌کنند. در نمایشگرهای قدیمی CRT از فناوری Shadow mask استفاده شده است .Aperture grille ، فناوری دیگر در رابطه با لامپ تصویر بوده که شفافیت و وضوح تصویر به‌مراتب بهتری را ارایه می‌کند و در نمایشگرهای مسطح ازاین فناوری استفاده می‌شود و انعکاس نور را کم می‌کند. در این نمایشگر پرتاپ پرتوهای با فرکانس بالا از لامپ کاتدی و برخورد آن با صفحه نمایش، موجب روشن شدن یک نقطه (پیکسل) بر نمایشگر می‌شود و ایجاد میدان مغناتیسی پیرامون این پرتو، موجب انتقال سریع آن به نقاط دلخواه روی صفحه و در نتیجه نمایش یک تصویر می‌گردد. در نمایشگرهای LCD از فناوری کریستال مایع استفاده می‌شود. کریستال‌های مایع موادی هستند که به طور فیزیکی دارای خاصیت‌های جامد و مایع هستند. یکی از خاصیت‌های جالب آنها توانایی آنها در تغییر موقعیت بسته به ولتاژ اعمال شده به آنها است.در این نمایشگر آدرس دهی پیکسل‌ها در صفحه به‌صورت ماتریسی است. به‌عبارت دیگر، صفحه نمایش مانند یک محور مختصات آدرس‌دهی شده و نقاط تقاطع x و y باعث روشن یا خاموش شدن پیکسل‌ها می‌شود. در نمایشگر های LCD مبنای کار کریستال مایع بوده و نیز احتیاج به یک سیستم نور دهی در پس زمینه می باشد تا نور ایجاد شده بتواند از دو صفحه دو قطبی که با اختلاف 90 درجه از هم قرار گرفته اند عبور کند . در این حالت در وضعیت عادی نوری از مابین این دو صفحه عبور نمی کند و تنها در هنگامی که پیغام الکتریکی مبنی بر آزاد شدن کانال نمایشی دریافت شود زاویه و آدرس مورد نظر داده شده و نور بر اساس زاویه داده شده در صفحه قطبی عبور کرده و با تحریک لایه نمایشی رنگ مورد نظر به صورت نقاط کروی پدید می آید . این حالت را شکل گیری پلاسما نیز می گویند .
OLED به‌معنای دیود نوری از جنس مواد آلی است. امروزه این فناوری در حال جایگزین شدن با فناوری LCD در تجهیزاتی مانند PDAها و تلفن‌های همراه است چون این نوع صفحه نمایش شفاف‌تر، نازک‌تر و سریع‌تر است و نور بیشتری نسبت به نمایشگرهای LCD تولید می‌کند و در عین حال مصرف برق آن هم پایین‌تر است به علاوه تولید انبوه آن ارزان‌ترتمام می‌‌شود. این فناوی عمر چندانی ندارد و روش آدرس‌ دهی نقاط در آن، شبیه به نمایشگرهای LCD است. سیستم آشکارسازی در نمایشگر پلاسما بر پایه ریزحباب‌هایی از گازهای رادیون یا گزنون کار می‌کند. این حباب‌ها با تحریک الکتریکی ، فوتون نوری آزاد می‌کنند که دیده نمی‌شود. اما با برخورد به ذرات فسفری یا دیگر آشکار سازها نور مریی تولید می‌کند. لازم به ذکر است که فناوری نمایشگرهای LCD و پلاسما به‌سرعت رو به پیشرفت و بهبود است و ممکن است که برخی از محدودیت‌های آنها به‌زودی برطرف شود.