یکی از افرادی که پیشقدم اول ساخت رایانه ها بود و اندیشه ساخت ابزارهای محاسبه گر را از یک ایده ابتدایی و شخصی به طرحی ملی ارتقا داد چارلز بابیج انگلیسی بود . وی سال 1820 طراحی ماشین محاسبه گر خود را آغاز کرد ؛ ماشینی که به نام ماشین تفاضلی معروف شده بود. بابیج ایده و وقت بسیار زیادی را صرف کرد تا بتواند ماشین محاسبه گر مکانیکی را طراحی کند که اولا بتواند به صحت نتایج اعلام شده به وسیله او اطمینان داشت و دوم این که زمان طولانی را که صرف محاسبات پیچیده و طولانی می شد، کاهش داد . وی برای این کار طرحهایی مبتنی بر ساختارهای مکانیکی متنوع طراحی کرد و با ارائه آن به دولت وقت انگلستان آنها را راضی کرد روی ساخت این ابزار مهم سرمایه گذاری کنند . نتیجه مذاکرات وی با دولت 17 هزار پوند حمایت مالی بود که از طرح او به عمل آمد. با این کمک مالی و همین طور استفاده از مجموعه ای از مهندسان و صنعتگران وی زمانی طولانی را صرف ساخت ابزارهای لازم برای بدنه نهایی ماشین تفاضلی خود کرد، اما برخلاف انتظار وی به نتیجه جالبی نرسید و حتی نتوانست نمونه کاملی از ماشین خود را ارائه کند. وی همان سالها روی طرح ماشین پیچیده تری هم کار می کرد که نام ماشین تحلیلی (Engine Analytical) بر آن گذشته بود. شاید یکی از عواملی که به بابیج اجازه نداد تا طرح ماشین تفاضلی خود را نهایی کند، همین کار همزمان روی 2 طرح بسیار زمانگیر بود ؛ اما بدون توجه به نتیجه کار طرح و ایده ماشین تحلیلی در های جدیدی به روی چشم انداز آینده دنیای رایانه گشود. بابیج برای این که ابزار تحلیل گرش بتواند چیزی فراتر از یک ماشین حساب میکانیکی باشد مجبور شد برخی ایده ها را وارد سیستم طراحی خود کند که سالها بعد به عنوان سنگ بنای محاسبات رایانه های جدید تر به حساب آمدند. از جمله این موارد می توان به کارت های پانچ شده در این دستگاه اشاره کرد . بابیج پیشنهاد کرده بود که در این ابزار از دو گونه کارت سوراخ دار یا پانچ شده استفاده شود. با کمک یک دسته از این کارتها (که به عنوان ورودی سیستم عمل می کردند) اعدای که باید محاسبات روی آن انجام می گرفت به دستگاه داده می شد و با کمک کارت های دوم نوع عملیاتی که باید روی اعداد به انجام برسد مشخص می شد. بدین ترتیب ماشین با گرفتن فرمان از این ورودی های خاص با کمک ابزارهایی مکانیکی به تحلیل داده ها و اعلام نتیجه نهایی می پرداخت. حتی امروز هم بسیاری از محققان مطمئن نیستند که با استفاده از فناوری رایج در زمان بابیج واقعه ساخت این ابزار امکان پذیر بوده است یا نه!! اما مهمتر از ساخت این ابزار توسط وی ایده او بود . در نسل بعدی ماشین های محاسب کارتهای پانچ شده بابیج به عنوان یکی از ورودی های اصلی شناخته می شد و حتی تا همین اواخر و پیش از آن که کاربرد کامپیوتر های خانگی همه گیر شود ، از این ابزار به عنوان یک ورودی استاندارد استفاده می شد. کار عظیم بابیج اگز چه هیچگاه در طول زندگی وی از حد طرح و ایده اولیه خارج نشد و او هیچ گاه نتوانست نتیجه کار ماشین محاسبه خود را ببیند، اما توانست امکانپذیر بودن برخی گذینه های بنظر نا ممکن را اثبات کند . گام بابیج نسبت به طرح و ابزاری که پاسکال در سال 1642 در پاریس ساخته بود گام بلندی محسوب می شد. پاسکال به عنوان یک ریاضیدان برجسته خود تاز اهمیت محاسبات و دقت مورد نیاز در ان و همین طور ضریب خطای بالای انسان در ان اطلاع داشت و به همین منظور سعی داشت بتواند با ساخت ابزار میکانیکی از این اشتباهات و دشواری ها بکاهد، اما طرح او که سرعتی معادل عمل کرد انسان داشت و از دقت بالایی هم برخوردار نبود ، ظرف مدت کمتر از 180 سال به ایده بابیج تبدیل شد و از ان پس زمان بین برداشتن گامهای بعدی در این فناوری حساس و مهم به شکل تصاعدی کاهش یافت تا جایی که امروزه باید روزانه منتظر اتفاقات جدید در این عرصه باشیم .